Katten hebben maar een paar manieren om ons te laten zien dat ze last hebben van hun oren. De meest voorkomende symptomen van oorproblemen – krabben en hoofdschudden – kunnen worden veroorzaakt door veel verschillende aandoeningen, die allemaal op een andere manier worden behandeld.
Maar houd moed. Er zijn een paar trucjes die je zullen helpen onderscheid te maken tussen de meest voorkomende oorproblemen bij katten en je de informatie geven die je nodig hebt om je kat op weg naar herstel te helpen. Lees verder voor meer informatie.
Oormijten
Oormijten zijn kleine parasieten die graag in en rond kattenoren leven. Ze worden gemakkelijk tussen katten overgedragen en worden meestal aan getroffen bij kittens. Oormijten laten katten met hun hoofd schudden en krabben zich rond de oren, hoofd en nek.
Om te bepalen of je kat oormijt heeft, controleer je de oren van je kat op materiaal dat op koffiedik lijkt. Haal er voorzichtig een stuk uit en leg het neer op een donkere ondergrond.
Levende oormijten zien eruit als witte, bewegende stippen ter grootte van een speldenkop (gebruik een vergrootglas als je er één hebt).
Een dierenarts kan misschien je diagnose bevestigen, door onder een microscoop naar een monster uit het oor te kijken.
Middeltjes, tegen oormijt bij katten, zonder recept zijn verkrijgbaar bij de betere dierenwinkels en werken als je de aanwijzingen nauwkeurig opvolgt.
Maar je dierenarts kan de oren van je kat grondiger en beter schoonmaken en medicijnen voorschrijven die de oormijt van je kat met slechts één behandeling verwijderen.
Zorg er wel voor dat alle huisdieren (als je meerdere huisdieren hebt) een behandeling krijgen om oormijt volledig uit je huis te verwijderen.
Infecties van het uitwendige oor
Bacteriële en schimmelinfecties van het uitwendige oor lijken vaak veel op oormijt plagen. De symptomen – krabben en hoofdschudden – zijn in wezen hetzelfde, maar als je goed naar de oren kijkt, kun je enkele verschillen opmerken.
Oorontstekingen zorgen er vaak voor dat de oren van een kat roder en gezwollen worden dan bij oormijt, en de afscheiding uit een geïnfecteerd oor heeft de neiging om een duidelijk vieze geur te hebben.
Om een oorontsteking op de juiste manier te behandelen, moet een dierenarts eerst een monster uit de oren microscopisch onderzoeken om te bepalen of schimmel of bacteriën (en welk type bacteriën) de schuldige zijn.
De arts zal dan de oren van je kat grondig schoonmaken, een kijkje binnenin het oor nemen om te bepalen hoeveel schade er is aangericht en vervolgens een passende behandeling voorschrijven, waaronder oor reinigers, actuele medicatie, orale antibiotica, pijnverlichting en ontstekingsremmers. gebaseerd op de specifieke kenmerken van het geval van je kat.
Infecties van het midden- en binnenoor
Soms raken de middelste en binnenste delen van het oor van een kat geïnfecteerd, hetzij omdat een ontsteking aan de buitenkant van het oor dieper in het oor is gekomen of omdat bacteriën zich hebben verspreid via de bloedbaan of de buis van Eustachius (een buis die het middenoor en de achterkant van de neus verbindt).
Symptomen van midden- en binnenoor ontstekingen kunnen variëren, afhankelijk van welk deel van het oor er precies bij betrokken is en of een of beide oren zijn aangetast, kattenouders kunnen het volgende dan waarnemen: hoofd trillen, wrijven over de oren, kantelen van het hoofd, verminderde eetlust, lethargie, één kant van het gezicht dat gaat hangen, loensen, een verhoogd derde ooglid, ongelijke pupilgrootte, abnormale oogbewegingen, moeilijk lopen of slecht horen.
Een midden of binnenoor ontsteking wordt vastgesteld door de symptomen van de kat, een lichamelijk onderzoek, foto’s, een CT-scan of een MRI-scan van het oor.
De behandeling kan een langdurige behandeling met systemische antibiotica, actuele medicatie en een operatie omvatten.
Poliepen
Nasofaryngeale poliepen zijn goedaardige gezwellen in het middenoor van een kat of de buis van Eustachius.
Ze kunnen ervoor zorgen dat katten middenoorontstekingen krijgen (zoals beschreven hierboven), evenals een luide ademhaling en loopneus.
Om een nasofaryngeale poliep vast te stellen, zal een dierenarts de kat verdoven, de oren en het gebied boven het zachte gehemelte in de mond grondig onderzoeken en eventueel röntgenfoto’s maken.
Een operatie om de poliep te verwijderen is meestal succesvol en bevorderlijk, en zolang de hele poliep wordt verwijderd, mag de poliep niet terugkeren.
Schurft
Sommige soorten schurftmijten lijken de voorkeur te geven aan de huid rond het hoofd en de oren van katten.
Door een plaag van deze soort mijten kunnen katten zo’n jeuk ervaren dat ze zichzelf helemaal kapot krabben. De huid in de aangetaste gebieden kan ook dikker, schilferig zijn en / of bedekt raken met korsten.
Katten kunnen ook schurft over het hele lichaam krijgen en serieus ziek worden en zelfs in ernstige gevallen overlijden. Om een passende behandeling toe te passen, moet een dierenarts schraapsels van de besmette huid onder een microscoop onderzoeken om het type mijt dat aanwezig is, te identificeren.
Dan kan de dierenarts de juiste medicatie voorschrijven om de parasieten te doden.
Vreemde voorwerpen
Katten, vooral degenen die naar buiten mogen, krijgen bijvoorbeeld soms grassprieten en andere vreemde voorwerpen in hun oren. Katten met vreemde voorwerpen in hun oren schudden gewoonlijk hun hoofd en krabben met hun poot aan hun oren.
Als je in het oor van je kat kijkt en gemakkelijk een groot stuk gras of iets anders ziet, dat daar niet hoort te zitten, kun je proberen het er voorzichtig met je vingers of een pincet uit te trekken.
Als je echter enige weerstand voelt terwijl je het voorwerp eruit probeert te trekken, of als je kat zich ongemakkelijk voelt, stop dan onmiddellijk en bel je dierenarts op.
De dierenarts kan je kat kalmeren, het vreemde voorwerp verantwoord en veilig verwijderen, het oor onderzoeken op eventuele beschadigingen en de nodige behandelingen voorschrijven om de genezing te bevorderen.
Bijten en krabben
Katten die naar buiten gaan, of in een huishouden met meerdere katten wonen, lopen ook een hoger dan gemiddeld risico op letsel aan hun oren.
Bijten en krabben belanden meestal in dit gebied van een kat, en kunnen leiden tot bijt en krabwonden, gaten in / of bij de oren en andere soorten wonden, die dan vervolgens geïnfecteerd kunnen raken.
Je kunt lichte bijt en krabwonden helpen genezen door de getroffen plekken een paar keer per dag te reinigen met een verdunde jodiumoplossing, maar diepere wonden of wonden die niet genezen met huismiddeltjes, moeten altijd door een dierenarts worden behandeld.
Lees ook: Is het veilig voor katten om insecten te eten? (Bijen, wespen, mieren, vliegen, motten)
Allergieën
Katten met allergieën, met name voedselallergieën, ontwikkelen vaak jeuk die zich vaak uit rond het hoofd en de oren. Als je kat zich in dit gebied krabt en er geen duidelijke oorzaak kan worden vastgesteld, kan een allergische reactie de oorzaak zijn.
Overschakelen naar een anti allergie voer voor katten, gedurende zes tot acht weken (en absoluut niets anders dan water voeren) kan misschien helpen bepalen of je kat een voedselallergie heeft, maar houd er rekening mee dat het beste “hypoallergene” kattenvoer alleen verkrijgbaar is via dierenartsen.
Katten kunnen natuurlijk ook andere problemen krijgen die hun oren aantasten, waaronder ontstekingen, aandoeningen aan het immuunsysteem, tumoren en nog meer dingen.
Als jij je zorgen maakt over de gezondheid van de oren van je kat (of een ander lichaamsdeel), maak dan een afspraak met je dierenarts.
